Bijzonder seizoen 2019/2020 abrupt ten einde

Het seizoen 2019/2020 zullen we ons vermoedelijk allemaal de rest van ons leven herinneren. Natuurlijk vooral omdat het seizoen zo abrupt tot een einde is gekomen half maart door alle maatregelen om de verspreiding van het corona-virus af te remmen. Deze virus uitbraak zal een markeerpunt in de tijd blijven vormen, zoals de Elfstedentocht van 1963, de moord op John Lennon, 9-11 en, speciaal voor Zweden: de moord op premier Olof Palme op 28 februari 1986. Vrijwel iedere Zweed die toen al bewust leefde weet nog precies wat hij of zij op die dag deed.

Ik zal me dit seizoen ook blijven herinneren vanwege de bijzondere ijssituatie. Het is bij mijn weten niet eerder voorgekomen dat er onder de lijn Oslo-Stockholm-Helsinki-Sint Petersburg zo goed als niet op natuurijs kon worden geschaatst. Maar dat betekende allermist dat er niet kon worden geschaatst! Want de band met schaatsbaar ijs lag het hele seizoen een stuk noordelijker dan ‘normaal’. Voor onze Zweedse schaatsvrienden is het even wennen. Waar voorheen de schaatsers uit Skåne (Zuid Zweden) al regelmatig meerdaagse trips moesten organiseren omdat het ijs een paar honderd kilometer van huis la, moesten nu ook de leden van onze zusterklub, de LLK, hun toevlucht zoeken in schaatsweekenden en langere schaatsreizen. Dat is een behoorlijke omschakeling, die nog niet door iedereen wordt gemaakt. En wie weet is het volgend seizoen ook helemaal niet nodig.

Voor ons in de HLSK maakt het niet veel uit. Of je, afhankelijk van waarheen je vliegt of treint, nog een paar honderd kilometer zuid-, oost-, noord- of westwaarts rijdt, maakt geen verschil. En dat was toch al vaak nodig, vanwege sneeuw bijvoorbeeld. Alleen met het busje uit Nederland wordt het wel een erg lange rit …

Extra leuk van dit seizoen vond ik dat we nieuwe gebieden hebben leren kennen en op meren hebben kunnen schaatsen, waar dat in ‘betere’ winters niet mogelijk is omdat de sneeuw niet meer steupt. Dat geldt voor Zweden maar ook voor Finland, waar we veel ervaringen hebben opgedaan, waar de gidsen de komende jaren van kunnen profiteren. We gaan nu de statistieken opmaken van dit seizoen, maar ik kan nu al wel verklappen dat we als HLSK deelnemers in HLSK klubtochten meer schaatskilometers hebben gemaakt met z’n allen dan ooit tevoren.

Laten we er van uitgaan dat we het virus voordat het weer gaat vriezen wel klein hebben gekregen. Dan hebben we er toch maar mooi tussendoor geschaatst als HLSK!

Vriendelijke schaatsgroet, Tom